Asgari Müşterek, Meşveret ve Mutabakat

Asgari müşterek herkes tarafından kabul edilen nokta, üzerinde anlaşmaya varılan husus, uyuşulan konu, ortak payda, meşveret bir konu hakkında birinin düşüncesini sorma, danışma ve iki veya daha fazla kişinin birbiriyle fikir alışverişinde bulunmasıdır. Mutabakat ise sözlükte uzlaşma, uygunluktur.(*)

Burdan da anlaşılacağı gibi asgari müştereğin gerek şartı mutabakat; mutabakatın gerek şartı meşverettir.

Meşveret etmek muhataplara ortak konular hakkkında alınan kararın adil ve kabul edilir olmasını sağlar. Adil ve kabul edilebilinir olan sonuç ise mevzu üzerinde mutabakatı sağlar.

İnsanlarlarla ilişkilerimizde mutlaka ortak sorunlarımız, ihtiyaçlarımız, sorumluluklarımız, vb olur. Bu; bize, birlikte yaşamanın yüklediği ve hayatımızın katlanılabilir olmasının temini için bütün bu müştereklerimizin paylaşımını ve çözümünü gerektirir. Çözüm birlikte yaşadığımız ya da birlikte yaşamak zorunda olduklarımız ile mutlaka tarafların memnun kalacağı ya da aynı yakınıkta olabileceği bir yolun bulunması için görüş alış-verişinde bulunmamız ve sorun üzerinde uzlaşma sağlamamız gerekir. Aksi takdirde sorun çözümsüzlük yaratmakla kalmaz toplum huzuru, düzeni de yara alır.

Meşveret ile tarafların konu hakkındaki görüş ve düşünceleri meydana serilir. Serilen düşüncelerin illaki aynı olması gerekmez. Meşveret bu safhadan sonra yerini mutabakata bırakır. Mutabakat ise konu üzerindeki görüş ve düşüncelerin asgari müştereği yakalanmasıdır.

Mutabakatın sağlanması için meşveretin olması gerekir. Meşveret ise açıklık, samimiyet ve dürüstlük temelinde omalıdır.

Mutabakat, tarafların birinin diğerine kendi düşüncelerini dayatması ile sağlanmaz.
Mutabakatın olması için ön şartların olmaması gerekir. Ön şartlar anlaşmayı zora sokar.
Böylece asgari müştereğe yaklaşamayız.

Ortak sorunlarımızı ancak konuşarak ve anlaşarak çözüme kavuşturabiliz.
Yani asgari müşterek, meşveret ile mutabakatın meyvesidir.

(*)Türk Dili Kurumu Sözlüğü